اثر ایزوترتینوئین بر میزان لیپید و فعالیت گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز سرم در بیماران مبتلا به آکنه ولگاریس

زمینه و هدف: داروی ایزوترتینوئین یک داروی معمول در درمان آکنه ولگاریس است. در این مطالعه اثر داروی ایزوترتینوئین بر میزان لیپیدهای سرم وآنزیم های شاخص کبدی در بیماران مبتلا به آکنه ولگاریس مورد ارزیابی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، از بین بیماران مراجعه کننده به پزشک متخصص پوست، 44 بیمار مبتلا به آکنه متوسط و شدید با میانگین سنی 0/6 ± 6/23 سال که با درمان های معمول بهبود نیافته بودند به روش در دسترس انتخاب شدند و به آنها روزانه 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدنشان داروی ایزوترتینوئین به مدت 120 روز تجویز شد. میزان قند خون ناشتا، کلسترول، تری گلیسرید و فعالیت آنزیم های آلانین ترانس آمیناز، آسپارتات ترانس آمیناز و گاماگلوتامیل پپتیداز در قبل و بعد از درمان با کیت های تجاری موجود اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تی زوجی در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: این مطالعه نشان داد که بعد از درمان بیماران به مدت 120 روز با ایزوترتینوئین سطح سرمی کلسترول 02/12% (001/0=P)، تری گلیسیرید 9/57% (001/0=P) و گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز 55/33% (001/0=P) افزایش یافته است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه ایزوترتینوئین اثرات منفی روی وضعیت لیپیدی و آنتی اکسیدانی روی بیماران مبتلا به آکنه که از این دارو استفاده می کنند دارد، لذا توصیه می شود در مطالعات آتی همزمان با مصرف ایزوترتینوئین مصرف آنتی کسیدان هایی مانند ویتامین E در بیماران مورد ارزیابی قرار گیرد.